monumenta.ch > Ambrosius > 82 > 79 > sectio 2 > 36 > sectio 181 > sectio 302 > sectio 25 > bnf6331.101 > bnf5129.116 > sectio 2 > bnf2607.96 > sectio 344 > bnf2607.139 > sectio 13 > bnf7900.50 > 25 > bnf10439.94 r > bnf12590.122 > 89 > bnf6331.138 > Iob, 39 > 301 > 14 > bnf6383.34 > bsbClm6224.476 > bnf5134.53 > bnf6726.4 > bnf2607.136 > 27 > sectio 11 > 32 > sectio 713 > bnf7240.53 > sectio 49 > sectio 867 > bnf10439.258 r > Iacobi, 1 > sectio 16 > sectio 225 > sectio 1 > sectio 14 > 50
Ambrosius, De apologia David, § 49 <<<     >>> § 51

Ambrosius, De apologia David, § 50

1 sunt etiam qui accipiant priorem uersiculum de lauacro esse, secundum de paenitentia.
2 qua gratia etiam Petrus, qui ante fuerat baptizatus, interrogatur, postquam uisus est dominum negasse : Simon Iohannis, diligis me? dicit ei: utique tu scis, domine, quia diligo te.
3 et iterum interrogatur: Simon Iohannis, diligis me? et iterum respondet: tu scis quia amo te.
4 et tertio interrogatur: Simon lohannis, amas me? et contristatus est, quia dixit ei tertio: amas me, et dicit ei : domine, omnia tu scis; tu nosti quia amo te.
5 et dictum est ei trina uice: pasce oues meas; sequere me, quasi qui peccatum suum nimia caritate texisset.
6 nec otiose post confessionem nimiae caritatis iubetur plebem regere, qui etiam turbatus non amiserat quemadmodum ipse se regeret ? hoc propter gratiam diximus caritatis, eo quod peccatum tegat.
7 denique nonnulli ideo trinam interrogationem dilectionis factam esse dixerunt, quia trina fuerat negatio, ut trinae lapsum negationis professio caritatis totiens repetita deleret.
Ambrosius HOME

bnf1732.382